Χρήση ουσιών… Απαγόρευση ή ελευθερία;;;

[Έτερος λακτιστής... Με σεβασμό...]


Ουσίες. Ναρκωτικά. Κοκαΐνη, η ακριβή, που απευθύνετε στους λίγους. Ηρωίνη. Λένε ότι σκοτώνει γρηγορότερα, ακόμα και ναρκομανείς σε συμβουλεύουν να μην πέσεις στα δίχτυα της. Το παραισθησιογόνο ναρκωτικό, το δημοφιλές LSD. Ιδανικό για πάρτι. Χασίς ή μαριχουάνα. Ένα τσιγαριλίκι λένε δεν σου κάνει κακό. Μένει όμως κανείς στο ένα ή γίνετε μηνιαία απόλαυση, ύστερα εβδομαδιαία και αργότερα καθημερινή. Και έρχεται ο εθισμός, και έρχεται η δυσλειτουργία του οργανισμού και της ψυχής. Ευφορία, ταχυκαρδία, υπνηλία, διαφοροποιημένη αντίληψη χρόνου,...

...άρση αναστολών, ψυχοκινητικά προβλήματα, έμφραγμα μυοκαρδίου, εγκεφαλικά επεισόδια, επιληψία, παραλήρημα, υπέρταση, υπερθερμία, απελευθέρωση συναισθηματικών εκδηλώσεων, όπως κλάματος ή γέλιου, ανάπτυξη παραισθήσεων και ψευδαισθήσεων, αυτοκτονία, σχιζοφρενικό επεισόδιο. ΘΑΝΑΤΟΣ.

Κάθε φορά που επισκέπτομαι την μεγάλη πρωτεύουσα και το αγαπημένο κέντρο αυτής βλέπω ένα – ένα τα συμπτώματα αυτά να συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μου, στα μάτια της δημοτικής αστυνομίας, στα μάτια των 300 της Βουλής. Όλοι όμως κάνουμε πως δεν βλέπουμε. Αφού δεν συμβαίνει στο σπίτι μας, λέμε οι περισσότεροι, δεν με αφορά. Εγώ συνεχίζω την βόλτα μου, η δημοτική αστυνομία επίσης μέχρι να έρθει η πολυπόθητη ώρα να τελειώσει η βάρδια και οι 300 της Βουλής συνεχίζουν την όποια δουλειά τους.

Ας μην τρέχουμε όμως 100 χλμ μακριά. Ας μείνουμε εδώ. Όλοι μας έχουμε κάποιο γνωστό, γείτονα, συγγενή, φίλο που έχει περάσει με το δεξί την πύλη των ναρκωτικών ουσιών. Όλοι ξέρουμε. Όλοι γνωρίζουμε. Όλοι συζητάμε για αυτούς. Τους λυπόμαστε. Οι μεγάλοι θα πούνε καλά να πάθει. Και πάλι η ίδια ιστορία. Θα συνεχίζουμε την ζωή μας. Θα ξυπνήσουμε, θα δουλέψουμε, θα φάμε, οι fit θα γυμναστούν και οι άλλοι θα αράξουν στον καναπέ, θα «φεισμπουκάρουμε» , θα δούμε καμιά ταινία, θα πάμε καμιά βόλτα, θα κοιμηθούμε. Και έτσι ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί χειρότερα. Επαναλαμβάνω λοιπόν. Ας μείνουμε εδώ. Ας μοιραστούμε ευθύνες. Όλοι φταίμε. Ας προσπαθήσουμε. Ίσως καταφέρουμε κάτι.

Και η προσπάθεια ξεκινά.

Να το απαγορεύσουμε; Στην θεωρία, προσέξτε στην θεωρία, οι ναρκωτικές ουσίες είναι απαγορευμένες. Στην πράξη όμως λίγοι από τους χρήστες είναι στην φυλακή. Που να χωρέσουν άλλωστε όλοι αυτοί. Από την άλλη όμως η φυλακή θα επαναφέρει την σωματική και ψυχική υγεία του ναρκομανή; Στην φυλακή, που το εμπόριο των ναρκωτικών γνωρίζει μεγάλη άνθηση τα τελευταία χρόνια. Αποτελέσματα απαγόρευσης: Απογοητευτικά.

Να ευαισθητοποιηθούμε; «Ίδρυμα για ένα κόσμο χωρίς ναρκωτικά», "ΟΑΣΙΣ", Διαπολιτισμικό κέντρο μετάβασης MOSAIC, Ελληνική Εταιρεία Ενάντια στην Εξάρτηση, Εταιρεία Αντιμετώπισης της Τοξικομανίας- Συμπαράσταση, ΚΕΘΕΑ ΑΡΙΑΔΝΗ, ΚΕΣΑΝ, είναι λίγες μόνο από τις οργανώσεις και τα ιδρύματα που προσπαθούν να πλησιάσουν τις ευαίσθητες χορδές των συναισθημάτων μας. Εκείνες τις υπέροχες χορδές που αν τις αγγίξεις γίνονται τα θαύματα. Τις χορδές της κατανόησης και της αλληλεγγύης. Αποτελέσματα ευαισθητοποίησης: Μέτρια, πολύ μέτρια. Υπάρχει δρόμος ακόμα για τα αναμενόμενα.

Να τα αποποινικοποιήσουμε: Αποποινικοποίηση των ναρκωτικών ουσιών. Διαγραφή του ποινικού αδικήματος. Τα ναρκωτικά συνεχίζουν να παραμένουν απαγορευμένες ουσίες αλλά η χρήση τους θεωρείται  διοικητική παράβαση. Η σύλληψη του ναρκομανή με μικρή ποσότητα ουσιών, η αναφορά της αστυνομίας, η παραπομπή του σε κέντρα αποτροπής, η παρουσίαση του μέσα σε 72 ώρες και η μια εμφάνιση του που τιμωρείται με χρηματικό πρόστιμο ή αναγκαστική κοινωνική εργασία είναι το πείραμα της Πορτογαλίας για την μείωση της χρήσης, της ζήτησης και της προσφοράς της. Ανταλλαγή χρησιμοποιημένης σύριγγας με αποστειρωμένη από εθελοντές με σκοπό την μείωση των μεταδιδόμενων ασθενειών είναι ακόμα ένα υποστηρικτικό μέτρο για την εξάλειψη του φαινομένου.  Αποτελέσματα αποποινικοποίησης: Ικανοποιητικά. 8 χρόνια από την έναρξη του πειράματος οι θάνατοι μειώθηκαν από 400 σε 290 το χρόνο. Ο αριθμός νέων κρουσμάτων HV από μολυσμένες σύριγγες μειώθηκε από 1.400 σε 400. Ο ετήσιος αριθμός των εξαρτημένων που εντάσσονται σε προγράμματα αποτοξίνωσης αυξήθηκε από 6.000 σε 24.000.

Το πρόγραμμα ανταλλαγής των χρησιμοποιημένων συριγγών με αποστειρωμένες λειτουργεί και στην Ελλάδα εδώ και δώδεκα χρόνια με πρωτοβουλία των Γιατρών χωρίς Σύνορα. Ωστόσο καμία μείωση. Διπλασιασμός εξαρτημένων. Ένας ναρκομανής νεκρός κάθε μέρα. 50% των φυλακισμένων , χρήστες ναρκωτικών. 5.000 αιτήσεις ένταξης στο πρόγραμμα του ΟΚΑΝΑ. Μέσος χρόνος αναμονής, 5 χρόνια. ΘΑΝΑΤΟΣ.

Ποιος φταίει για αυτό; Το κράτος; Η αστυνομία; Οι δικαστές; Η οικογένεια; Το σχολείο; Εγώ; Εσύ; Όλοι μας έχουν ευθύνες απέναντι στην μάστιγα της χρήσης ναρκωτικών ουσιών. Όλοι μας οφείλουμε να αναθεωρήσουμε νόμους, πρακτικές, απόψεις και αντιλήψεις.

Η αποποινικοποίηση της χρήσης των ναρκωτικών ουσιών δεν μπορεί τεθεί ως ο παράγοντας εκείνος που θα είναι η αιτία για ένα όμορφο αύριο. Από μόνη της η αποποινικοποίηση δεν θα φέρει αυτά τα ικανοποιητικά αποτελέσματα. Η δημιουργία των κοινωνικών δράσεων πρόληψης και θεραπείας θα τονώσουν την προσπάθεια. Η φερέγγυα λειτουργία της αστυνομίας για την εξάλειψη του εμπορίου. Η επανένταξη των πρώην εξαρτημένων, που θα ξεκινήσει από εμένα και από εσένα. Η συνεργασία και η συμβίωση με τους πρώην εξαρτημένους  με βασικά στοιχεία την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του. Και έγινε το θαύμα.


Μας τρύπησε την καρδιά η ΜΠΑΡ ΦΛΩΜΠΕΡ...