Μία από τις θεμελιώδεις δυνάμεις που διέπουν το σύμπαν είναι η βαρύτητα, για την ακρίβεια είναι η δύναμη που ελέγχει τον κόσμο μας, δεδομένου αυτού λοιπόν, το μήλο της σαπισμένης -κατά την γνώμη μου- κομματοκρατίας αργά ή γρήγορα θα πέσει.
Ο Ερμόλαος (έτερος blogger της περιοχής Ιπτάμενε) θα το έλεγε άνθος του κακού, σύμφωνα με τα του Μποντλέρ.
Είναι η κακή χρήση της σταγόνας όταν αυτή δεν τρώει τον βράχο ή δεν ανακατεύεται με το χώμα για να χτίσει σχολεία, αλλά ποτίζει τα άνθη του κακού.
Tazmaniac, σαπισμένο αλλά λερναίο το φρούτο. Ιστορική, παρόλα αυτά, η στιγμή για RESET στην νεοελληνική κονσόλα. Μια σβούρα σου λίγο πιο πάνω από τον Άγνωστο και άλλες τόσες μέσα στο Άγνωστο και λύθηκαν τα μάγια.
Είναι επιθυμία του τραγιασκοφόρου να δει το φρούτο να πέφτει. Έχει, όμως, την βούληση να το τραβήξει εάν χρειαστεί;
Μήπως όλοι είμαστε Εκ του Ασφαλούς Λίγο πολύ Τρελούτσικοι;
Έτσι αδελφέ, λίγο πολύ τρελούτσικοι :)) Αυτό τον σύνδεσμο δεν ξέρω αν τον έχεις υπόψιν σου, αλλά είναι ένα πολιτικό αίθριο για όλους αυτούς που δεν θέλουν πολιτική στέγη... http://filoi2an.blogspot.com/ Την καλημέρα μου.
Mα απο την φύση η απο τον θεό και το κακό δεν έχει κι αυτό τον ρόλο του.Γίνεται να μην προσφέρει κάτι μέσα στήν αιωνιότητα,μέσα στο αχανές σύμπαν.Αν δεν ήταν χρήσιμο ούτε ο Θεός θα το είχε πλάση ούτε η φύση θα το ανεχότανε.Στα των ημερών ο ρόλος του Ιούδα δεν ήταν καθορισμένος απο τον Θεό;Άσχετα απο την προδοσία τι τροπή θα είχαν τα πράγματα αν δεν είχαν γίνει έτσι.Μήπως το κακό πρέπει να υπάρχει για να γίνουμε καλύτεροι.Αν είναι έτσι τότε κάποια χρησιμότητα έχει.Θα μπορούσαμε να βελτιώθουμε χωρίς τις συνέπειες του κακού;
Αν ο τραγιασκοφόρος έχει πραγματικά την επιθυμία του να δει το φρούτο να πέφτει... τότε δε έχει τίποτα άλλο να κάνει παρά να επιμείνει σαν σταγόνα στην επιθυμία του... και να τη μετατρέψει σε βούληση!!!!!!!!!!!!!!
είπαμε... μετάτρεψε την επιθυμία σου... σε βούληση!!!!!!
@Ιπτάμενε Δεν το γνώριζα το ιστολόγιο που μου υπέδειξες. Ευχαριστώ, θα μελετηθεί. Μια ελαφρά "συμπλήρωση": Πολιτικά άστεγοι και κομματικά άστεγοι.
@barbakas Παρόλο που μέχρι στιγμής έχουν εκδηλωθεί περισσότερες συμφωνίες παρά διαφωνίες στο παρόν ιστολόγιο, εσύ αποτελείς μια τσιγκλίζουσα φωνή. Και αυτό είναι ευχάριστο.
Τί νόημα θα είχε το γέλιο αν δεν υπήρχε το κλάμα; Η μέρα αν δεν υπήρχε η νύχτα;
@σταγόνα Ο τραγιασκοφόρος έχει επιθυμία. Αλλά να ξέρεις ότι είναι δύσκολο για κάποιον να φανταστεί τη ζωή του με πεσμένο αυτό το φρούτο. Γιατί υποκατάστατο της κομματοκρατίας είναι η αξιοκρατία. Ή, αν θες, η ανάδειξη της ποιότητας.
Δηλαδή, εάν το φρούτο πέσει, τότε δεν θα αρκεί για τον τραγιασκοφόρο να "κολλά αφίσες" στα τρένα, αλλά θα "απαιτηθεί" να μπορεί. Και για πολλούς είναι πολύ δύσκολο να μπορείς.
Διαπιστώνω μια στροφή -ήδη από την προηγούμενη συζήτηση- προς τον φιλοσοφικό λογισμό. Ενδιαφέρον!
Σε τούτο το σκίτσο, το φρούτο φαίνεται να κρέμεται από τα νέφη, ως από τον Θεό.
Δικαιολογημένα διότι αυτό το φρούτο η ‘κομματοκρατία’, είναι το κυρίαρχο, σχεδόν θεϊκό, στοιχείο της κοινωνίας μας.
Το αληθινό φρούτο, στο φυσικό δένδρο, αν και ώριμο δεν πέφτει. Μπορεί να σαπίσει ή να το φάνε οι κάργιες. Για να πέσει πρέπει έστω κι απαλή αύρα να φυσήξει, ή κάποιος σεισμός να το κουνήσει ελάχιστα. Αλλά ακόμα και τότε, αν δηλαδή υπερώριμο έως σάπιο σχεδόν πέσει κάτω, θα γίνει λίπασμα για το δέντρο και θα κλείσει, χρήσιμο διαρκώς, τον κύκλο του, για να ανοίξει ένας άλλος.
Το κομματικό σύστημα όμως; Βυθισμένο με σχεδόν αυτιστική επιμονή στην διαφθορά που την θεωρεί ‘πολιτικό διακανονισμό’ και ‘διευκόλυνση προς υπερνίκηση των γραφειοκρατικών εμποδίων’ καμία λίπανση δεν παρέχει. Ακόμα και τα πρόσωπα του πολιτικοκομματικού θιάσου δεν μπορούν να λάβουν μέρος στο νέο δένδρο. Είναι τέτοιο και τόσο το τοξικό φορτίο που κουβαλούν που θα χρειαστεί καιρός για να αποτοξινωθούμε απαξάπαντες.
Προς το παρόν πάντως τίποτα δεν φαίνεται ικανό να σκουντήσει το κομματικό σύστημα και να το ρίξει. Φοβόμαστε και δεν απλώνουμε το χέρι να το κόψουμε και να το ρίξουμε στις κότες της Ιστορίας που ψάχνουν για σκουλήκια στα παραπολιτικά στέκια. Μας φαίνεται ότι θα είναι σαν να πέφτει ο ουρανός στο κεφάλι μας, αφού άλλον (πολιτικό) ουρανό ακόμα δεν έχουμε ανακαλύψει.
Κι έτσι, με τραγιάσκες ή ασκεπείς, μένουμε παρατηρητές και σχολιαστές μιας εξουσίας που μπορεί να μην πείθει αλλά εξακολουθεί να μένει στο σβέρκο μας, ως νομιμότητα επιβεβλημένη.
Κι όμως, την ημέρα που ένα παιδί θα σημαδέψει το φρούτο της κομματοκρατίας με την σφεντόνα του θράσους της νιότης του και θα της ρίξει με δύναμη ένα μικρό σβώλο από χιούμορ και αμφισβήτηση, όλοι θα αναφωνήσουμε ‘ω! Πόσο εύκολο ήταν τελικά!’ καθώς το σάπιο φρούτο θα πέφτει πέρα.
Κύριοι μπορείτε να κάνετε αύριο αυτήν την κουβέντα; Σήμερα ίσως γιορτάζει το σύστημα που κυβερνά! Μη τους χαλάσουμε τη γιορτή! Και το λέω σοβαρότατα, διότι αν θεωρούμε δημοκρατία αυτό που ζούμε τότε η κότα της ιστορίας θα κατηγορηθεί για κανιβαλισμό.
Παρακαλώ στην έκφραση της γνώμη σας με κόσμιο και μη προσβλητικό τρόπο. Το περιεχόμενο των σχολίων θα κριθεί ως προς την προσβολή ηθών και προσωπικοτήτων και ενδεχομένως να διαγραφεί. Ο Admin δεν φέρει καμία ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων.
δυο γραμμές μεν μεστές νοήματος δε... μπράβο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜία από τις θεμελιώδεις δυνάμεις που διέπουν το σύμπαν είναι η βαρύτητα, για την ακρίβεια είναι η δύναμη που ελέγχει τον κόσμο μας, δεδομένου αυτού λοιπόν, το μήλο της σαπισμένης -κατά την γνώμη μου- κομματοκρατίας αργά ή γρήγορα θα πέσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετανοείτε βλάσφημοι, διότι όταν γεννηθεί ο νέος καρπός (λίγο παραδίπλα είναι το άνθος κι ας μην το βλέπετε) θα αντιμετωπίσετε την μήνιν του.
ΑπάντησηΔιαγραφήμμμ...τρέμουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην μήνιν ή την Νταίζην;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει μια ιδιαιτερότητα αυτό το φρούτο:
ΑπάντησηΔιαγραφήόσο ποτίζουμε το δέντρο δεν πρόκειται να πέσει...
Ο Ερμόλαος (έτερος blogger της περιοχής Ιπτάμενε) θα το έλεγε άνθος του κακού, σύμφωνα με τα του Μποντλέρ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι η κακή χρήση της σταγόνας όταν αυτή δεν τρώει τον βράχο ή δεν ανακατεύεται με το χώμα για να χτίσει σχολεία, αλλά ποτίζει τα άνθη του κακού.
Tazmaniac, σαπισμένο αλλά λερναίο το φρούτο. Ιστορική, παρόλα αυτά, η στιγμή για RESET στην νεοελληνική κονσόλα. Μια σβούρα σου λίγο πιο πάνω από τον Άγνωστο και άλλες τόσες μέσα στο Άγνωστο και λύθηκαν τα μάγια.
Είναι επιθυμία του τραγιασκοφόρου να δει το φρούτο να πέφτει. Έχει, όμως, την βούληση να το τραβήξει εάν χρειαστεί;
Μήπως όλοι είμαστε Εκ του Ασφαλούς Λίγο πολύ Τρελούτσικοι;
Έτσι αδελφέ, λίγο πολύ τρελούτσικοι :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό τον σύνδεσμο δεν ξέρω αν τον έχεις υπόψιν σου, αλλά είναι ένα πολιτικό αίθριο για όλους αυτούς που δεν θέλουν πολιτική στέγη...
http://filoi2an.blogspot.com/
Την καλημέρα μου.
Mα απο την φύση η απο τον θεό και το κακό δεν έχει κι αυτό τον ρόλο του.Γίνεται να μην προσφέρει κάτι μέσα στήν αιωνιότητα,μέσα στο αχανές σύμπαν.Αν δεν ήταν χρήσιμο ούτε ο Θεός θα το είχε πλάση ούτε η φύση θα το ανεχότανε.Στα των ημερών ο ρόλος του Ιούδα δεν ήταν καθορισμένος απο τον Θεό;Άσχετα απο την προδοσία τι τροπή θα είχαν τα πράγματα αν δεν είχαν γίνει έτσι.Μήπως το κακό πρέπει να υπάρχει για να γίνουμε καλύτεροι.Αν είναι έτσι τότε κάποια χρησιμότητα έχει.Θα μπορούσαμε να βελτιώθουμε χωρίς τις συνέπειες του κακού;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο το γραμμολάκτισμα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ο τραγιασκοφόρος έχει πραγματικά την επιθυμία του να δει το φρούτο να πέφτει... τότε δε έχει τίποτα άλλο να κάνει παρά να επιμείνει σαν σταγόνα στην επιθυμία του... και να τη μετατρέψει σε βούληση!!!!!!!!!!!!!!
είπαμε... μετάτρεψε την επιθυμία σου... σε βούληση!!!!!!
@Ιπτάμενε
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το γνώριζα το ιστολόγιο που μου υπέδειξες. Ευχαριστώ, θα μελετηθεί. Μια ελαφρά "συμπλήρωση": Πολιτικά άστεγοι και κομματικά άστεγοι.
@barbakas
Παρόλο που μέχρι στιγμής έχουν εκδηλωθεί περισσότερες συμφωνίες παρά διαφωνίες στο παρόν ιστολόγιο, εσύ αποτελείς μια τσιγκλίζουσα φωνή. Και αυτό είναι ευχάριστο.
Τί νόημα θα είχε το γέλιο αν δεν υπήρχε το κλάμα; Η μέρα αν δεν υπήρχε η νύχτα;
@σταγόνα
Ο τραγιασκοφόρος έχει επιθυμία. Αλλά να ξέρεις ότι είναι δύσκολο για κάποιον να φανταστεί τη ζωή του με πεσμένο αυτό το φρούτο. Γιατί υποκατάστατο της κομματοκρατίας είναι η αξιοκρατία. Ή, αν θες, η ανάδειξη της ποιότητας.
Δηλαδή, εάν το φρούτο πέσει, τότε δεν θα αρκεί για τον τραγιασκοφόρο να "κολλά αφίσες" στα τρένα, αλλά θα "απαιτηθεί" να μπορεί. Και για πολλούς είναι πολύ δύσκολο να μπορείς.
Καλησπέρα GMT και παρέα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαπιστώνω μια στροφή -ήδη από την προηγούμενη συζήτηση- προς τον φιλοσοφικό λογισμό.
Ενδιαφέρον!
Σε τούτο το σκίτσο, το φρούτο φαίνεται να κρέμεται από τα νέφη, ως από τον Θεό.
Δικαιολογημένα διότι αυτό το φρούτο η ‘κομματοκρατία’, είναι το κυρίαρχο, σχεδόν θεϊκό, στοιχείο της κοινωνίας μας.
Το αληθινό φρούτο, στο φυσικό δένδρο, αν και ώριμο δεν πέφτει. Μπορεί να σαπίσει ή να το φάνε οι κάργιες. Για να πέσει πρέπει έστω κι απαλή αύρα να φυσήξει, ή κάποιος σεισμός να το κουνήσει ελάχιστα. Αλλά ακόμα και τότε, αν δηλαδή υπερώριμο έως σάπιο σχεδόν πέσει κάτω, θα γίνει λίπασμα για το δέντρο και θα κλείσει, χρήσιμο διαρκώς, τον κύκλο του, για να ανοίξει ένας άλλος.
Το κομματικό σύστημα όμως; Βυθισμένο με σχεδόν αυτιστική επιμονή στην διαφθορά που την θεωρεί ‘πολιτικό διακανονισμό’ και ‘διευκόλυνση προς υπερνίκηση των γραφειοκρατικών εμποδίων’ καμία λίπανση δεν παρέχει. Ακόμα και τα πρόσωπα του πολιτικοκομματικού θιάσου δεν μπορούν να λάβουν μέρος στο νέο δένδρο. Είναι τέτοιο και τόσο το τοξικό φορτίο που κουβαλούν που θα χρειαστεί καιρός για να αποτοξινωθούμε απαξάπαντες.
Προς το παρόν πάντως τίποτα δεν φαίνεται ικανό να σκουντήσει το κομματικό σύστημα και να το ρίξει. Φοβόμαστε και δεν απλώνουμε το χέρι να το κόψουμε και να το ρίξουμε στις κότες της Ιστορίας που ψάχνουν για σκουλήκια στα παραπολιτικά στέκια. Μας φαίνεται ότι θα είναι σαν να πέφτει ο ουρανός στο κεφάλι μας, αφού άλλον (πολιτικό) ουρανό ακόμα δεν έχουμε ανακαλύψει.
Κι έτσι, με τραγιάσκες ή ασκεπείς, μένουμε παρατηρητές και σχολιαστές μιας εξουσίας που μπορεί να μην πείθει αλλά εξακολουθεί να μένει στο σβέρκο μας, ως νομιμότητα επιβεβλημένη.
Κι όμως, την ημέρα που ένα παιδί θα σημαδέψει το φρούτο της κομματοκρατίας με την σφεντόνα του θράσους της νιότης του και θα της ρίξει με δύναμη ένα μικρό σβώλο από χιούμορ και αμφισβήτηση, όλοι θα αναφωνήσουμε ‘ω! Πόσο εύκολο ήταν τελικά!’ καθώς το σάπιο φρούτο θα πέφτει πέρα.
Κύριοι μπορείτε να κάνετε αύριο αυτήν την κουβέντα; Σήμερα ίσως γιορτάζει το σύστημα που κυβερνά! Μη τους χαλάσουμε τη γιορτή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το λέω σοβαρότατα, διότι αν θεωρούμε δημοκρατία αυτό που ζούμε τότε η κότα της ιστορίας θα κατηγορηθεί για κανιβαλισμό.