Προ καιρού μιλούσαμε με έναν Λεονταραίο, γηραιό αλλά με διαυγή νου, ο οποίος πήγε σχολείο στη Θήβα. Τω καιρώ εκείνο, λοιπόν, η κοινωνία ήταν χωρισμένη σε Θηβαίους και χωριάτες. Μου έλεγε, μάλιστα, ότι ακόμη και σε αγώνες με μπάλα, τύπου μήλα ή κάτι άλλο, οι Θηβαίοι δεν έπαιρναν στην ομάδα τους «χωριάτη».
Για χρόνια απαντούσα «Θήβα» στην ερώτηση του Αθηναίου «από πού είσαι;». Έτσι, για να καταλάβει ο άλλος την περιοχή και να τελειώνουμε. Μετά έλεγα «Θεσπιές» στην ερώτηση «μέσα από Θήβα;». Σε αντιμετώπιζαν είτε από Θήβα, είτε από Θεσπιές ως επαρχιώτη. Λες και είχες κάτι στο αίμα σου και υστερούσες από τον Αθηναίο.
Προφανώς, αυτά εδράζονται σε κατεστημένες προκαταλήψεις οι οποίες δεν είναι πάντα κακές ή δόλιες. Απλά υπάρχουν προς ικανοποίηση της ανάγκης του ανήκειν και του υπερτερείν. Όταν αντιλήφθηκα ότι κάποιοι διατηρούσαν τέτοιον διαχωρισμό και εντός Βοιωτίας, μού προκάλεσε γέλιο και συμπάθεια. Μετά, βέβαια, κατάλαβα ότι αυτά δεν ισχύουν πια. Κατάλαβα ότι ο τοπικισμός της Θήβας είναι περιορισμένος και έχει στόχο μόνον την αξιοζήλευτη Λιβαδειά.
Όλα αυτά μέχρι χθες. Περνούσα μπροστά από τον ΟΤΕ της Θήβας και ένας ηλικιωμένος Θηβαίος καθόταν στα σκαλοπάτια των γραφείων της ΔΗΚΕΘ (απέναντι από τον ΟΤΕ). Προσπαθούσε να σηκωθεί και προσφέρθηκα ως άλλος Χιούι, Λιούι, Ντιούι να τον βοηθήσω.
Μόλις τον σήκωσα με ρώτησε από που είμαι. Του απάντησα το προφανές. Θεσπιές. Μου απάντησε: «Εντάξει, δεν πειράζει…».
Οι χωριάτες της περιφέρειας ήταν και είναι οι πελάτες των επαρχιο-πόλεων που ως αστικά κέντρα συγκεντρώνουν πληθώρα καταστημάτων (κυρίως ένδυσης και ψυχαγωγίας). Ο μικροκομπλεξισμός των Θηβαίων δεν συναντάται εύκολα σε άλλο τόπο. Τα σαββατόβραδα, τα χωριά κατακλύζουν τα μαγαζιά της Θήβας στριμώγνοντας τους ντόπιους θαμώνες προκαλώντας τον εκνεβρισμό τους. Τα αυτοκίνητα απο τα χωρία παρελάμβνουν καθημερινά και προκαλούν κυκλοφοριακό κομφούζιο ταράζοντας την ηρεμία τους. Ο τοπικισμός οποιασδήποτε κοινωνίας κρύβει τις αδυναμίες της να προχωρήσει μπροστά και να προοδέυσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαποιτοι πατριωτες ζω εδω και 28 χρονια στην Ολλανδια. Ασχωλουμαι με το εμποριο αυτοκινητων αλλα εχω δουλεψει αρκετα χρονια σαν σερβητορος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαποιος Ελληνας εμπορας ειχαι ερθει στην Ολλανδια για αγορες αυτοκινητων, και με ρωτησε, "απο που κραταει η σκουφια σου ρεεε φιλεεε;" Εγω του απαντησα " απο χωριοοο - χωριααατης "
Τοτε καταλαβα οτι του εφειγε ο αερας σαν σκασμενη σαμπρελα .
Καλητερα να δειξεις απο την αρχη ποιος εισαι και ποια ειναι η πραγματικη αξια σου. Και μην βασιζεσαι στις αξιες αλων.
Καλωσόρισες Κώστα στο ιστολόγιο (& Ανώνυμε εφόσον γράφεις πρώτη φορά). Είναι μεγάλη μου τιμή να μιλώ μαζί σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά στις "ενοχλήσεις" των Θηβαίων, νομίζω ότι δεν ισχύουν στην πραγματικότητα. Εκτός και αν ξέρεις κάτι παραπάνω. Με την έννοια ότι τα ίδια τα χωριά είναι και το χρήμα της περιοχής. Αυξάνουν το πελατολόγιο των επαγγελματιών σχεδόν διπλασιάζοντάς το. Από την άλλη δεν φταίνε τα χωριά για το ότι κυκλοφορούν αυτοκίνητα πολλά, αλλά ο κυκλοφοριακός σχεδιασμός της πόλης. Επίσης, στο παρελθόν δεν υπήρχαν καν αυτοκίνητα. Ο κόσμος ερχόταν με το ΚΤΕΛ Θηβών. Τώρα υπάρχουν πολλά αμάξια και δεν υπάρχει το ΚΤΕΛ Θηβών.
Κύριε Κώστα, το θέμα δεν είναι η "περηφάνεια" του χωριάτη, αλλά η αστεία πλευρά της πραγματικότητας. Ακόμη και μέσα στην Θήβα υπάρχουν διαχωρισμοί. Συνοικισμός, Πυρί, Αγ. Θεόδωροι.
Την όλη συζήτηση μου την έφερε στην ενεργητική μνήμη ο ηλικιωμένος της ΔΗΚΕΘ. Πολύ πλάκα. Ήθελα να του ζητήσω να με υιοθετήσει, μπας και γίνω Θηβαίος.
Σχετικά για τον μικρομεγαλισμό και την μοναδικότητά του στη Θήβα, επετρεψέ μου να αμφιβάλλω Ανώνυμε.
Το ζήτημα είναι ότι παρόλο το γεγονός ότι όλα αυτά δίνουν χρώμα και ζωντάνια στη συμβίωση, υπάρχει και ο στείρος τοπικισμός ο οποίος τσεκουρεύει την ανάπτυξη και την ευζωία.
μακαρι(...) να ηταν μονο θεμα Θηβας(Φηβας, κατα τη γιαγια μου), και Λειβαδιας! Μια μακροσυρτη βολτιτσα τωρα που δροσισε, θα δουμε μεγαλο κεφαλοχωρι,να τρωγεται με τα ρουχα του, για ενα αλλο, επισης μεγαλο (πρωην χωριο), ολα στην ευθεια,λιγο δεξια,λιγο αριστερα του δρομου Θηβας-Λειβαδιας. Λες κ δεν ειμαστε ολοι γειτονες... Καποιον ναχουμε εχθρο... Αυτη η ομονοια ειναι μακρια...
ΑπάντησηΔιαγραφή