Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

Μίκης, Μάνος & Υιός…

Σε προηγούμενες αναρτήσεις έχουμε χαιρετήσει τον ρόλο των ΜΜΕ στη διαμόρφωση της επικαιρότητας. Ρόλος που ακόμη και από το 1978 έκανε τον Taylor, κορυφαίο συγγραφέα-αναλυτή των πλατωνικών διαλόγων, να γράφει σε υποσημείωση ότι η «δημοκρατία των πολιτικών μετετράπη σε δημοκρατία των δημοσιογράφων».

Στην παρούσα ανάρτηση δεν θα το προσεγγίσουμε πολιτικά το θέμα, αλλά πολιτισμικά.

Με αφορμή μια συζήτηση που είχα με έναν Απεγνωσμένο φίλο μου που του έπεσαν ταυτόχρονα όλοι οι λογαριασμοί μαζί με το χαράτσι του Προστάτη Τραπεζών. Βλέποντας το τέλος υπέρ ΕΡΤ, ο φίλος μου εξερράγη. «Μα να πληρώνω εγώ για αυτές τις μαλακίες που βάζει η ΕΤ1 και οι άλλες οι μαλακίες;»… «Αφού έχει διαφημίσεις.»... «Θα πληρώνω τους τεμπέληδες και τα φαντάσματα;!;»…

Για τους τεμπέληδες και για τα φαντάσματα δεν είχα κάτι να απαντήσω καθότι είναι αυτονόητο ότι είναι παράλογο και άδικο να μεγαλουργεί ο κομματοκύνος στην πλάτη του… φορολογούμενου ή του ηλεκτροδοτούμενου.

Για το δεύτερο όμως άρχισα να σκέφτομαι εκπομπές όπως εκείνη με τίτλο «Στα Άκρα» της Φλέσσα. Εκπομπή που έχει για καλεσμένους ανθρώπους με κάποιες γνώσεις παραπάνω ή που επέπλευσαν επί της λασπώδους πνευματικότητας. Απέναντί της έχουν καθίσει Αρχιτέκτονες, Συγγραφείς, Ποιητές, Στιχουργοί, Επικοινωνιολόγοι, Γλωσσολόγοι και όλα τα εις -λόγοι.

Ακόμη και να διαφωνεί κανείς με την πνευματικότητα ή τις θέσεις του καθενός καλεσμένου, αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι υπάρχει μια κινητικότητα της διανόησης. Σε κάνει έστω να διαφωνήσεις. Αδιαμφισβήτητη ενέργεια αποδοχής ή απόρριψης κάτι πιο «δύσκολου» για πνευματική κατάποση.

Σκέφτηκα μετά η εκπομπή αυτή να προβάλλεται από τον ANT1, το MEGA ή οποιοδήποτε άλλο ιδιωτικό κανάλι πανελλήνιας εμβέλειας. Η εικόνα που μου ήρθε ήταν αυτή του Βασίλη Καραποστόλη ή της Κικής Δημουλά με φόντο 3 χορεύτριες με στρινγκ και λάγνα βλέμματα προς τον φακό. Ή επίσης τη Δημουλά να κατεβαίνει στο Κολωνάκι με κανένα πρόβατο.

Μόνον έτσι θα «πούλαγε». Ποιός γαμεί τις χειροτεχνίες και τη Ντίσνεϋ; Εδώ γίνεται χαμός στους Γκορμίτι και στα εκτρώματα. Ποιος γαμεί την εκπομπή για τα νεοκλασσικά κτίρια της Πάτρας και τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης; Εδώ πήγε η Μενεγάκη στη μεσημεριανή ζώνη.

Αυτό που με προβληματίζει δεν είναι το γεγονός ότι «ο κόσμος θέλει αίμα και σπέρμα», γιατί αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Απλώς χάνεται η επιλογή. Δεν προβληματίζει το 1,5% που βλέπει μια τέτοια εκπομπή σε αντίθεση με το 15% ενός μεσημεριανού, αλλά το ότι θα χαθεί η δυνατότητα να ακούσεις κάτι (3ο πρόγραμμα) που ποτέ δεν θα έμπαινε μεταξύ του Βέρτη και της Ηλιάδη. Ποιός να πληρώσει χρήματα για να ικανοποιήσει τα ακούσματα 5 αρχοντογιαγιάδων της Κηφισιάς και την ελευθερολαγνεία καμένων αρβανιτών;

Αναγιγνώσκομαι κουλτουριάρης, ή καλύτερα ψευτοκουλτουριάρης, αλλά παραπέμπω στην τελευταία παράγραφο μιας παλαιότερης αλλά επίκαιρης ανάρτησης. Παρίσι…

Υ.Γ.: Εσείς έχετε το μυαλό στα μέτρα. Εμένα δεν με πιάνουν. Μένω σε πιθάρι...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλώ στην έκφραση της γνώμη σας με κόσμιο και μη προσβλητικό τρόπο. Το περιεχόμενο των σχολίων θα κριθεί ως προς την προσβολή ηθών και προσωπικοτήτων και ενδεχομένως να διαγραφεί. Ο Admin δεν φέρει καμία ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων.