Πίσω στο μέλλον...

Περίεργες συμπτώσεις και φραστικές ομοιότητες εμφανίζει η καθημερινότητα σε πολλά διαφορετικά σημεία της σύγχρονης Ιστορίας.

Με τη γέννηση της Δημοκρατίας γεννήθηκε και το πραξικόπημα. Το δεύτερο μπορεί να είναι στρατιωτικό (π.χ. Χούντα ’67), κοινοβουλευτικό (π.χ. Μνημόνιο ’10) και αυτοκτονικό (π.χ. Νοέμβριος ’11 & Απρίλης ’12).

Σε κάθε περίπτωση, το κοινό σημείο ήταν η διαφθορά των ελληνικών κομμάτων και η ηθική κατάπτωση. Οι κατά τόπους «χριστιανοί» πατριώτες μαχητές πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Παραδείγματα πολλά. Η προ Μεταξά εποχή, η προ Χίτλερ γερμανική κοινωνία, η προ του Γ. Παπαδόπουλου κ.ο.κ.. Διαφθορά- Κατάπτωση- Σωτήρες.

Αυτά τα κοινωνικά στίγματα εμφανίζονται έτοιμα να «εκραγούν» ξανά. Δεν υπάρχει σωτηρία για το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Μόνο κάποια μαξιλάρια για να σιγήσουν τον κρότο στο πάτωμα της ελληνικής πολυκατοικίας. Η Δημοκρατική Αριστερά για τον πράσινο ήλιο και ο ΛΑ.Ο.Σ. για την φλεγόμενη δάδα. Για τον τελευταίο έχουμε ξαναγράψει εδώ.

Δεδομένο 1: Στις μέρες μας επικρατεί η δημοκρατία των δημοσιογράφων και όχι των πολιτών. Άρα αυτοί αποφασίζουν ποιος θα κυβερνά, ποιος θα πουλά και ποιος θα αγοράζει.

Δεδομένο 2: Οι καναλάρχες «διάλεξαν» τον Γ. Καταφέρη και την περιθωριακή αρμάδα του σε πρώτες μούρες. Τους εμφανίζουν παντού και συνέχεια. Ένας λόγος είναι ότι τα εν λόγω «στελέχη» είναι παντού και πάντα πρώτοι να υπερασπιστούν τον Έλληνα Χριστιανό.

Χαρακτηριστική είναι η ταχύτητα με την οποία εξέφρασε τη συμπαράστασή του ο ΛΑ.Ο.Σ. στον CEO της Μονής Βατοπεδίου. Μίλησε για χτύπημα κατά της ορθοδοξίας! Ναι! Είναι χτύπημα κατά της ορθοδοξίας η αποκτήνωσή της. Έστω και κατά 1%.

Πάντως ήταν εκεί. Ο Κυριάκος Βελ. ντυμένος ταπεινά πήγε να συμπαρασταθεί στον πόνο και στην αδικία. Στην επίθεση κατά της Ορθοδοξίας!!

Με τα παραπάνω δεδομένα συνάγεται το συμπέρασμα ότι κατά πάσα πιθανότητα να δούμε Κυβέρνηση Συναγερμού. Η αναρριχητική ικανότητά του ξεδιπλώνεται με την υπουργοποίηση στελεχών των Χρυγών Αυγών. Μπορεί να φαντάζει ουτοπία μια φασιστική κυβέρνηση αλλά μην φάτε, έχουμε γλάρο.

Η ανθρώπινη φύση θέλει σιγουριές. Σιγουριές που παρέχονται από μια θρησκειοποιημένη πατριωτικής ανωτερότητας ολιγόνοια. Άντε πες τώρα εσύ στο ζώο να σκεφτεί και να εκ-πολιτευτεί, να γίνει πολίτης. Άντε πες στην ηλικιωμένη ότι ο Καταφέρης δεν τη σκέφτεται.

Η χαρά του Τέλους της Κομματοκρατίας επί της Δημοκρατίας, θα συμπέσει με το οριστικό τέλος της ίδιας της Δημοκρατίας; Αλλά θα την έχουμε ψηφίσει εμείς;