Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

Αu revoir Πρωτάθλημα…


Ο Θεσπιακός δεν μπήκε όσο ψυχωμένα χρειαζόταν σε ένα βαθμολογικό ντέρμπι κορυφής. Εξαρτιόταν από τα πόδια των Κιούση, Μαρίνη, Στάθη & Στάθη & Στάθη, Σελιανίτη, Μπόγρη Χάρη, Τσαμούταλη, Μπόγρη Γεράσιμου και τις σκέψεις του Γιάννη Δοβρεναίου να καταφέρουν τη νίκη που διατηρούσε ορθάνοιχτο τον δρόμο του πρωταθλήματος. Δεν έγινε όμως. Έτσι, αποδείχθηκε ότι η φουρνιά αυτή κοντά ή μετά τα –άντα της δεν μπορεί να θερίσει πρωτάθλημα.

Η ομάδα μας είχε κατοχή στο πρώτο ημίχρονο η οποία γέννησε το γκολ του Κιούση με κεφαλιά από κόρνερ. Δυστυχώς, όμως, οι τρεις απανωτές αποκρούσεις του γκολκίπερ μας δεν μπόρεσαν να αναχαιτίσουν μέχρι τέλους τους αμαρκάριστους αντίπαλους παίχτες, ένας εκ των οποίων κατάφερε να ισοφαρίσει. Το τελικό σκορ είχε διαμορφωθεί.

Τώρα το όποιο σκορ εξαρτιέται από πόδια άλλων. Και αυτό είναι το κρίμα.

Πολύ καλή απόδοση είχε ο Σταμάτης στα αμυντικά του καθήκοντα, ενώ η είσοδος των Μπόγρη Γεράσιμου και Νίκου Μεϊδάνη με την ταυτόχρονη κορύφωση της απόδοσης του Στάθη Βασίλη ξανάφεραν ισχυρότατο πονοκέφαλο στον αντίπαλο προπονητή.

Προφανώς, όμως στον Θεσπιακό υπάρχει διαφορά στόχων: Άλλοι θέλουν πρωτάθλημα, άλλοι απλά άνοδο στην Α’ κατηγορία. Έτσι, η είσοδος του ανεβασμένου Κώστα Κουρούνη δεν έγινε προς προσθήκη επιθετικού αλλά για αντικατάσταση άλλου!;!

Από τους υπόλοιπους, ο Γιάννης Τσαμούταλης είχε να δώσει πολλά παραπάνω αλλά οι προσαγωγοί του τού έκοψαν τα φτερά, καθώς σε ένα τέτοιο ματς ο Γιάννης θα μπορούσε να γαζώσει σε όλες τις γραμμές. Δυστυχώς στερηθήκαμε το 100% ενός πολύ χρήσιμου παίχτη για την ομάδα. Στο ίδιο μήκος κύματος, αλλά αυτή τη φορά με δικαιολογία την μακρά αποχή από προπονήσεις, ο Γιώργος Μουλκιώτης δεν μπόρεσε να αποδώσει κάτι που να θυμίζει τον περσινό Γιώργο που έτρεχε, σκόραρε και έβγαζε ασίστ σε κάθε σχεδόν ματς. Και σε αυτήν την περίπτωση, ένας τραυματισμός, ευτυχώς όχι σοβαρός, στέρησε έναν ποδοσφαιριστή από μια καλή σεζόν.

Η βοήθεια του κόσμου ήταν σημαντική, εάν και η μεγάλη απόσταση του γηπέδου από τους θεατές δυσκολεύει την προσπάθεια δημιουργίας εκρηκτικής ατμόσφαιρας, πράγμα που είναι πολύ χρήσιμο σε ντέρμπι.

Στα ματς με το Ακραίφνιο, εντός και εκτός έδρας, το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης δεν το έχουν οι ποδοσφαιριστές. Δεν ισχύει το ίδιο για την εντός έδρας απώλειας βαθμών με την Αλίαρτο και την Άσκρη.

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι και τα πιο φρέσκα υλικά αν έχεις, η τελική πάστα μπορεί να φαντάζει μπαγιάτικη αν δεν το προσέξεις.

Τα 50 χρόνια Θεσπιακός ίσως να μην εορταστούν με κούπα εάν κάποια άλλη ομάδα (ή άλλες) δεν κάνουν αυτό που δεν μπόρεσε η ομάδα μας.

Ο αγώνας συνεχίζεται με τους ποδοσφαιριστές τριών ταχυτήτων…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλώ στην έκφραση της γνώμη σας με κόσμιο και μη προσβλητικό τρόπο. Το περιεχόμενο των σχολίων θα κριθεί ως προς την προσβολή ηθών και προσωπικοτήτων και ενδεχομένως να διαγραφεί. Ο Admin δεν φέρει καμία ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων.