Ο Θείος από το Σικάγο…

Στον κόσμο των μεγάλων είδα όμως ότι υπήρχε σεβασμός, θαυμασμός και νοοτροπία φτωχού συγγενή απέναντι στον Αθηναίο.

Είδα δρόμους να φτιάχνονται μόνον πριν από τις εκλογές που θα έρθει κόσμος. Είδα αυλές Αθηναίων να καθαρίζονται από Δημοτικά χέρια. Είδα Αθηναίους κλητήρες να προσποιούνται τα μεγαλοστελέχη και, τελικώς, να τυγχάνουν υποστήριξης και θαυμασμού που σπάει τα όρια της ηλιθιότητος.

Είδα ονειροπόλους Αθηναίους και ανοιχτά στόματα συγχωριανών μου μπροστά σε θεωρίες. Άκουσα ιστορίες λαμπρές για τον Αθηναίο.

Μόλις τελείωσαν οι Εκλογές, ήρθε η Δευτέρα. Ήρθε η Τρίτη. Είδα τους δρόμους αμπάλωτους. Είδα έργα φαντάσματα. Είδα δάνεια άχρηστα. Είδα ψευδοοράματα. Είδα απλήρωτα νερά. Νερά ατελείωτα στους δρόμους μας. Δεν είδα παιδικό παιδότοπο. Δεν είδα αθλητικές εγκαταστάσεις. Δεν είδα εκλογίκευση.

Είδα τραμπουκισμό. Λαϊκισμό. Είδα φασισμό. Ετσιθελισμό. Αυταρχικότητα. Άναρθρες κραυγές που ισοδυναμούν με καλημέρα. Είδα υπολογιστές και δεν τους ξαναείδα. Νεολαία ξεχασμένη σαν προτεραιότητα. Άραγε τόσα χρόνια υπήρχε προτεραιότητα; Or just living?

Πόσο αναποτελεσματικό και πόσο άδικο είναι για κάποιον που τρώει στη μάπα τα κακώς κείμενα στον τόπο μας, να επηρεάζεται η έκβαση μιας εκλογής, από ανθρώπους,με καλές προθέσεις μεν αλλά απομακρυσμένους δε, εκ των πραγμάτων, από τα δρώμενά μας; Πόσο βλακεία είναι να βλέπεις ορδές Αθηναίων το ΠΣΚ των εκλογών να μιλούν τα αρβανίτικα για να μην τα ξεχάσουν και να πηγαίνουν να ψηφίσουν κανένα ξάδερφο και κανένα ανιψιό. Κανέναν που οι γιαγιάδες τους έπλεναν μαζί στην ίδια σκάφη το 1968.

Στις εκλογές δεν ερωτόμαστε ποιος είναι ο πιο αγαπημένος μας συγγενής. Αλλά ποιος μπορεί να κάνει 2 από τα 5 (με τα παλιά δεδομένα) πράγματα που δύναται να κάνει ένας Δήμος.

Πέρασαν κιόλας 4 χρόνια;

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η απόφαση του Κ. Καραμανλή, του ανιψιού, να συμμετέχουν στις εκλογές και οι ομογενείς του εξωτερικού, για λόγους ψηφοθηρικούς. Μπορεί να ακουστεί περίεργο δεδομένης της συμβολής τους στην διεθνή θέση, εικόνα και διεκδικήσεις της χώρας μας. Αλλά η επιλογή μιας κυβέρνησης είναι πολυδιάστατη. Όσο πολυδιάστατη είναι και η αποστολή της τελευταίας. Δεν μπορεί να αποτιμάται μόνο μια παράμετρος και να γίνονται οι επιλογές. Και στην περίπτωση των ομογενών είναι η εξωτερική πολιτική. Ένας τομέας όπου μας έχει υπερφαλαγγίσει η Τουρκία του Ερντογάν και του Νταβούτογλου.  Ένας τομέας που έχει εξευτελίσει επανειλημμένως κάθε πατριωτικό ένστικτο που μπορεί να έχει κανείς, καλώς ή κακώς.

Όσο λυπηρό και να είναι, το αποτέλεσμα αλλοιώνεται… Η αγάπη για το χωριό μπορεί να εκδηλωθεί και διαφορετικά. Δεν χάνεται τίποτα. Δεν θέλω να είμαι προσβλητικός απέναντι στους Θεσπιείς εν Αθήναις γιατί οι περισσότεροι μου είναι άγνωστοι, όπως και οι περισσότεροι ομογενείς. Την φιλοσοφία των ετεροδημοτών κριτικάρω.

Παραβολή: Σκεφτείτε ότι κατάγομαι από το χωριό και παίζω ποδόσφαιρο. Παίζω όμως σε ομάδα της Αθήνας, γιατί με βολεύει λόγω εγγύτητας. Είναι λογικό να ψηφίζω αρχηγό στον Θεσπιακό; Είναι λογικό;