Νέος & Ωραίος...

Με αφορμή τις επικείμενες εκλογές αναδύεται ξανά και κατά παράδοση το θέμα της στάσης της νεολαίας απέναντι στα «κοινά». Πρέπει να παραδεχθούμε ότι στο προσεχές μέλλον η συζήτηση αυτή θα γίνει πιο ουσιαστική. Και αυτή την φορά δεν θα την προκαλέσουν (μόνον) οι κατά τόπους πολιτικάντηδες, αλλά θα προκύψει σαν ορμή από την πίεση που ασκούν οι αμαρτίες γονέων στις νεαρότερες γενιές.

Μέχρι να γίνει αυτό αυτόματα και βίαια, χωρίς συγκεκριμένη αφορμή, όπως γίνεται μέχρι στιγμής στην παγκόσμια Ιστορία, η νεολαία θα αντιμετωπίζεται ως αγελαία μάζα idiotών (σύμφωνα με ανάρτηση «όμορου» blog).

Ας περιγράψουμε το περιβάλλον ενός νέου.

Οι ποιμένες της νεολαίας καταχράστηκαν το άσυλο στους Πανεπιστημιακούς χώρους και επέβαλαν την δημιουργία φυτωρίου idiotών. Το δυστύχημα, όμως, είναι ότι τα μέλη των κομματικών φοιτητικών παρατάξεων πιστεύουν ότι συμμετέχουν στα κοινά και ότι διεκδικούν ως νέοι.

Μια εικόνα από το Παν/μιο που σπούδασα, εικόνα που ταυτίζεται με εκείνες όλων όσων έχουν υπάρξει σε Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αμφιθέατρα. Χωρισμένη αίθουσα στα 4,5. ΠΑΣΠ, ΔΑΠ, ΠΚΣ, ΕΑΑΚ και ΔΙΚΤΥΟ. Συνθήματα κομματικά όπως 10 λεπτά κυβέρνηση, μπιπ Λαλιώτη, αιχμές για σύνδεση Αριστεράς με την 17Ν, προσταγές για εναντίωση στην καπιταλιστική λαίλαπα κ.α.

Ιδιώτες έμμισθοι, ικανοί, αυριανοί διοικητικοί άρχοντες. Καριερίστες. Ήταν αυτοί που «ερέθιζαν» τους αγελαίους νέους.

Τα θέματα που απασχολούν, συνήθως, τη φοιτητική κοινότητα είναι συγκεκριμένα. Υποδομή, πρόγραμμα σπουδών, ακαδημαϊκό προσωπικό, φοιτητική Εστία, Λέσχη, απόφοιτοι, εργασιακή αποκατάσταση και μετά πολιτική. Από αυτά δεν συζητιόταν τίποτα. Όλα αυτά δεν αφορούσαν κανέναν. Όλοι δίψαγαν για αίμα. Όταν μάλιστα ανέβηκε στο βήμα για την πρωτολογία της (δεν υπήρξε δευτερολογία) η κοπέλα που εκπροσωπούσε τους φοιτητές της Εστίας, όλοι έκαναν το διάλειμμά τους για «διαφημίσεις». Κουβεντούλα, θόρυβος, οχλαγωγία από τα πηγαδάκια, πλάτη προς το βήμα γιατί… πιαστήκαμε  τόση ώρα. Στην Εστία, για όσους δεν ξέρουν, διαμένουν όσοι φοιτητές στερούνται οικονομικής δυνατότητας να ενοικιάσουν ένα σπίτι για να παρακολουθήσουν τις σπουδές τους. Τα προβλήματα αυτών των παιδιών ΔΕΝ αφορούσαν το νεανικό κοινό, το Αύριο… Ήθελαν αίμα.

Ποιος να νοιαστεί ότι η Εστία μας ήταν σε αθλία κατάσταση; Ποιος να νοιαστεί που ο εκπρόσωπος της μιας εκ των δύο μεγάλων παρατάξεων έχει «χρεωθεί» δύο δωμάτια της Εστίας τα οποία τα υπενοικίαζε σε παιδιά που στην πραγματικότητα τα δικαιούνταν. Η άλλη παράταξη δεν έκανε τέτοια. Ο αρχηγός της είχε μισθό κανονικό. Και οι δευτεράτζες τα έβγαζαν από τα λαοφιλή πάρτι.

Ποιος να ασχοληθεί με πολιτική όταν μέσα στα Πανεπιστήμια η πολιτική δεν έχει θέση; Αλλά η κομματική;!;

Σε πιο τοπικό επίπεδο σας παρουσιάζω μια άλλη εικόνα, με όλον τον σεβασμό στους πρωταγωνιστές της. Σε Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Θεσπιέων υπήρξε και ένας άνθρωπος ο οποίος με την ιδιότητα του πολίτη, όχι του ιδιώτη, του απεύθυναν τον λόγο. Ο πολίτης είπε την άποψή του. Οι Σύμβουλοι αποφάνθηκαν ότι αυτό που λέει δεν γίνεται. Ο πολίτης, με τη σειρά του, έκανε μια αντιπρόταση, στον βαθμό που γνωρίζει τα θέματα. Εκεί αρχίζει το ωραίο πανηγύρι υποκρισίας από το Δ.Σ..  Η στάση αυτή  θεωρήθηκε ΑΝΑΡΜΟΣΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ. Και μάλιστα διεδόθη η συμπεριφορά αυτή με ταχύτητα αστραπής κάνοντάς μας να απορούμε. Μα πώς έτσι αυτό το παιδί; Αυτό μου θυμίζει το ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ του άτυχου μικρού.

Είναι η αντίδραση των χαρτιών της τράπουλας που θα ανακατευτεί και σε αυτές τις εκλογές, μπροστά στην θέση ενός πολίτη. Και είχαν δίκιο! Μα να προτείνει ο απλός και τυχάρπαστος πολίτης μπροστά στην Γερουσία την άποψή του; Μα είναι δυνατόν να υποδείξει λύση στους Γέροντες της Δημοκρατίας;
 

Την ίδια ώρα, η τέχνη του λέγειν και η οξυδέρκεια του προετοιμασμένου επιβάλλει στα ίδια ως άνω πρόσωπα, απέναντι στην κριτική των συγχωριανών, να αντιπαραβάλλουν το επιχείρημα: «Καλά, αφού φαίνεται ότι έχεις άποψη, γιατί δεν ήρθες να μιλήσεις, να ρωτήσεις, να μάθεις, να πεις την γνώμη σου σε ένα Συμβούλιο;». Επιχείρημα που αναχαιτίζει τον απροετοίμαστο. Και ο άλλος πήγε, αλλά προέκυψε Ανάρμοστος...

Σε αυτό το περιβάλλον μεγαλώσατε τα παιδιά σας κομματοκύνοι. Σε αυτό το περιβάλλον θέλετε να συγχρωτιστούμε;