Νερό για εμάς και ξύδι για τους καλικάντζαρους της κυβερνητικής νομενκλατούρας που άνοιξαν την πύλη στην Τροία που μεγαλώσαμε.
Κάποιες φορές η ζωή παίζει παιχνίδια αστεία. Έτσι δεν είναι; Η δικαιοσύνη δεν ζει σε τούτη τη γη. Σε αυτόν τον πλανήτη ζει η παροιμία «και κερατάς και δαρμένος». Δεν υπάρχει ούτε δίκαιο, ούτε μηχανισμοί τέτοιοι. Νόμιζα μικρός ότι όπως ο δάσκαλος ήξερε να απονείμει δικαιοσύνη, έτσι απλά και η ζωή θα τιμωρεί αβίαστα τον θύτη. Πίστευα, ακόμη, ότι σε μια δημοκρατική κοινωνία ο παραβατικός «την έχει βαμμένη». Ήμουν μικρός… Άργησα.
Κάτσε εκεί Θέμιδα δίπλα από την κοιμώμενη Μούσα. Μην ξυπνήσεις ποτέ… Δεν χρειάζεται… Αλλάξαμε πίστη…
Σε ένα ανάλογο παιχνίδι εκτυλίσσονται όμορφες σκηνές πατριωτισμού με την παρέμβαση της Ελληνικής Κυβέρνησης στην δικαστική διαδικασία του Δ.Δ. της Χάγης ανάμεσα...
...σε Ιταλία και Γερμανία. Δεν μπορώ να γνωρίζω σε βάθος την αξία της παρέμβασης. Αναγνωρίζω όμως με όλη μου τη δύναμη την αξία μιας κάποιας δικαίωσης για τους Διστομίτες, αλλά και για όποιον αγαπά τον τόπο, την ειρήνη και τον πολιτισμό της. Αν και νομίζω ότι είναι περιττή μια τέτοια διευκρίνιση.
...σε Ιταλία και Γερμανία. Δεν μπορώ να γνωρίζω σε βάθος την αξία της παρέμβασης. Αναγνωρίζω όμως με όλη μου τη δύναμη την αξία μιας κάποιας δικαίωσης για τους Διστομίτες, αλλά και για όποιον αγαπά τον τόπο, την ειρήνη και τον πολιτισμό της. Αν και νομίζω ότι είναι περιττή μια τέτοια διευκρίνιση.
Από την άλλη, δυστυχώς, δεν μπορώ να μη διακρίνω (ή τουλάχιστον δεν μπορώ να μη ψέξω) την υποκρισία της Κυβερνήσεως και των συν αυτώ καθήμενων εις τας βουλευτικάς έδρας που κραυγάζουν Εθνικοφροσύνη (εκτός έδρας μάλιστα) και κινούνται πρωτοφανώς προς μια κατεύθυνση.
Και αυτό γιατί την ίδια ώρα που συμβαίνουν τα παραπάνω για τους Διστομίτες (ο αρχηγός σας βούταγε εύκολα παρεμπιπτόντως), η χώρα έχει ήδη ξεπουληθεί παραδίδοντας όχι μόνο την νομισματική της πολιτική, αλλά όλη της την ύπαρξη, όπως έχει αναφερθεί σε προηγούμενη ανάρτηση.
Σε ακόμα μία επιστημονική ανάλυση της έλλειψης νομιμότητας των Δανειακών Συμβάσεων που υποθήκευσαν τον τόπο, ο κος Επαμεινώνδας Μαριάς Αναπλ. Καθηγητής Θεσμών της Ε.Ε., του Παν/μιού Κρήτης, αναπτύσσει σε ένα 19σέλιδο άρθρο όλη τη σαθρότητα της νομικής θεμελίωσής τους.
Άποψη συντεταγμένη με την κοινή λογική αλλά και με αυτές άλλων ακαδημαϊκών όπως αυτών του Κ. Χρυσόγονου, Χρ. Γιανναρά & άλλων. Στην αντίπερα όχθη στέκεται το «Μνημόνιο ή Χάος», το «Εγώ (ΓΑΠ) ή Χρεοκοπία» και το βιβλίο «το Μνημόνιο της Ελλάδος» του Παναγιώτη Γκλιβάνη, Αναπληρωτή Καθηγητή του Διεθνούς Οικονομικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ.. Τα τελευταία, λοιπόν, κρεμούν στον τοίχο της χώρας, σε ωραίο κάδρο, το πτυχίο εθνικοευεργεσίας… το Μνημόνιο.
Έναν μηχανισμό για τον οποίο η αναρχοκαπιταλιστική εφημερίδα Financial Times αναφέρει δια στόματος μόνιμου αρθρογράφου της: "Θα γίνει σύντομα ξεκάθαρο ότι αυτή η Συμφωνία Δανεισμού αντιπροσωπεύει μια καθαρή μεταφορά πλούτου από την Αθήνα στο Βερολίνο- και όχι προς την αντίθετη κατεύθυνση." (Wolfgang Munchau- A Greek bail-out at last but no real solution- 11.04.10)
Επιστρέφοντας στο άρθρο του κου Ε. Μαριά, άξιο λόγου είναι το σημείο όπου υπενθυμίζει ότι η Δανειακή μας Σύμβαση διέπεται από το Αγγλικό Δίκαιο στο οποίο ισχύει από το 1978 η State Immunity Act (Νόμος περί Κρατική Ασυλίας). Σύμφωνα με αυτόν τον Νόμο τα δικαστήρια πρέπει να σέβονται την» «κυριαρχική ασυλία» ενός κράτους για απαιτήσεις προς αυτό, ακόμη και σε περίπτωση ερήμην εκδικάσεως. Εξαιρείται η περίπτωση κατά την οποία, το υπό δίκη κράτος παραιτηθεί ρητώς από αυτήν. Σας το έχω ξαναπεί. Η Ελλάδα δεν είναι σαν τους άλλους. Είναι εξαίρεση…
Και η ειρωνεία είναι ότι αυτός ο Βεστερβέλε (Γερμανός ΥΠΕΞ) απέναντι στο αίτημα του Διστόμου για αποζημίωση για την κτηνωδία που επεφύλασσαν οι Ναζί στους ντόπιους, απαντά ότι «αναμένουμε ότι θα γίνουν σεβαστές οι διεθνώς αναγνωρισμένες αρχές δικαίου και κυρίως η ασυλία της Γερμανίας ως κράτος», συμπληρώνοντας ότι «εάν πάψει να ισχύει αυτή η βασική αρχή, απειλείται η παγκόσμια κοινότητα κρατών με νομική ανασφάλεια».
Συγχώρεσέ τους… Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι…
Δεν θα δοκιμάζω άλλο τα νεύρα σας… Πάμε αλλού…
Μα άραγε υπάρχει λύση;
Στο σημερινό τοπίο οργανωμένα έχουν εμφανιστεί δύο- τρείς τάσεις. 2-3 προτάσεις- πλαίσια και καμιά μία πρόταση καθαρά πολιτικοοικονομική. Αν θέλαμε να τις κατατάξουμε, θα λέγαμε ότι η μία είναι Ευρωπαϊκοκεντρική και οι άλλες δύο φύγοευρωπαϊκές.
Όσο πιο επιγραμματικά γίνεται σας παραθέτω τις θέσεις αυτών:
Σπίθα- Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών
Καταπιάνεται με τα παρακάτω σημεία:
- Στροφή της πολιτικής προς τον λαό,
- Παιδεία,
- Υγεία,
- Ισότητα,
- Κοινωνική δικαιοσύνη,
- Περιφρούρηση πολιτισμού, Ιστορίας & παράδοσης,
- Αλλαγή πλεύσης, οργάνωση όσον αφορά στις εξωτερικές μας σχέσεις και πολιτικές,
- Κρούση Ρωσίας, Κίνας για δανεισμό με ευνοϊκότερους όρους,
- Απογαλακτισμός από ΗΠΑ, ΕΕ και ανάπτυξη εμπορικών και ενεργειακών σχέσεων με τις Ρωσία, Κίνα,
- Αμοιβαία μείωση εξοπλιστικών προγραμμάτων με την Τουρκία,
- Ξεκαθάρισμα θέσεων της Ελλάδος ως προς τις δουρειοιππικές πολιτικές του ΝΑΤΟ (σε σχέση με την Τουρκία- Αιγαίο),
- Παύση πολεμικών προμηθειών από Γερμανία- Γαλλία,
Όλα αυτά μέσω της πολιτικής ανυπακοής, κοινωνικής αλληλεγγύης & τον ουσιαστικό επαναπροσδιορισμό του Συντάγματος ώστε κάθε εξουσία να πηγάζει από τον λαό.
Σεισάχθεια- Πρωτοβουλία συγκρότησης μετώπου για την σωτηρία του Λαού και την αναγέννηση της Χώρας (με copy- paste)
Απαιτεί:
- Την ανατροπή του καθεστώτος κατοχής της χώρας από το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ.
- Την μη αναγνώριση και την άρνηση της πληρωμής του χρέους εδώ και τώρα,
- Την έξοδο από το ευρώ και την υιοθέτηση εθνικού νομίσματος,
- Την εθνικοποίηση των μεγάλων τραπεζών με στόχο τον έλεγχο της οικονομίας και της κίνησης των κεφαλαίων,
- Την ανάδειξη του κράτους σε βασικό μοχλό της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης,
- Την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας που θα στηρίζεται στις ανάγκες και στο εισόδημα των εργαζομένων και στην πρωτοβουλία των ζωντανών παραγωγικών δυνάμεων του τόπου,
- Την απαλλαγή της χώρας από τα δεσμά που της έχουν επιβληθεί.
Σύμφωνα με την Πρωτοβουλία, η διάσωση της χώρας και του λαού απαιτεί την κατάκτηση της δημοκρατίας μέσα από την αυθεντική κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας.
Βαρουφάκης Ιωάννης- Καθηγητής Τμήματος Οικονομικών Επιστημών, Εθνικό & Καποδιστριακό Παν/μιό Αθηνών
Προβλέπει Τριμελής Συμφωνία: Ευρωπαϊκή Ένωση/ Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- Γαλλογερμανικές Τράπεζες- PIIGS
Βήμα 1ο: Οι Γαλλογερμανικές Τράπεζες κρατούν το μεγαλύτερο μέρος του δανεισμού των «γουρουνιών» του Ευρωπαϊκού Νότου. Η Ε.Ε. τους προσκαλεί να «κουρέψουν» τις απαιτήσεις τους από αυτά με αντάλλαγμα ευνοϊκό δανεισμό από την ΕΚΤ για τουλάχιστον 5 χρόνια.
Βήμα 2ο: Η ΕΚΤ εκδίδει ευρωομόλογο (όχι όπως είναι τα ήδη εκδοθέντα ευρωτοξικά ομόλογα) το οποίο θα αποτελεί ίδια υποχρέωσή της και χωρίς αναφορά σε κράτοι-μέλοι.
Βήμα 3ο: Μηχανισμός Ανακύκλωσης Πλεονάσματος με έκδοση ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και ευρωομολόγων (Βήμα 2) με σκοπό την ενίσχυση της περιφέρειας και την διακοπή της σπειροειδούς ύφεσης που έχει αυτή περιέλθει.
Η λύση αυτή πάει την Ευρωζώνη ένα βήμα μπροστά μιας και πέραν από την νομισματική πολιτική, που έχει μέσω της ΟΝΕ συγκεντρωθεί στα ευρωπαϊκά όργανα, εκχωρείται και η δημοσιονομική (η οποία για την Ελλάδα έχει παραχωρηθεί ήδη μέσω του Μνημονίου!).
η Σπίθα και η σεισάχθεια προσφέρουν μία αριστερή λύση που προυποθέτει αλλαγή της κυβέρνησης και τουλάχιστον μία ριζική αναθεώρηση του συντάγματος. Η λύση του ευρωομόλογου είναι η λύση του συστήματος που σήμερα διοικεί την Ελλάδα και την Δύση γενικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να σκεφτούμε καλά τι θέλουμε και ποιούς θα εμπιστευθούμε.
Ο τρόπος που αναλύουμε τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της χώρας, έχει σχέση με την σχετική θέση μας ως προς την εξουσία και με τα ίδια συμφέροντα του καθενός. Ο προσωπικός (και όχι αγοραίος) προβληματισμός συνήθως συνθλίβεται ανάμεσα στην λεγόμενη ‘ρεαλιστική’ εκτίμηση της κατάστασης (και που εκφράζεται με την κυβερνητική πολιτική) και σε μακροχρόνιες οραματικού χαρακτήρα προσεγγίσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς για αμφότερες τις περιπτώσεις ο πολίτης -σαν και εμένα- δεν ερωτάται για να εγκρίνει αλλά καλείται να επιλέξει είτε την (αναποτελεσματική προς το παρόν) ανυπακοή είτε την (με το ζόρι) συμμόρφωση, όπως κάνει η πλειοψηφία των πολιτών. Στην πρώτη περίπτωση ο πολιτικός ακτιβισμός παρέχει προς το παρόν νερό που δεν ξεδιψάει αφού έχει σχεδόν μηδενικά αποτελέσματα ενώ στην δεύτερη, η πολιτική εξουσία μας ποτίζει ξύδι εν αναμονή του να γίνει νερό σε μια αντιστροφή του γάμου εν Κανά στο μέλλον.
Οι λεγόμενες ‘αντι-μνημονικές’ προτάσεις είναι ιδέες για απογείωση στο μέλλον και ο ρόλος τους είναι να συνειδητοποιήσουν οι πολίτες τα όρια του πολιτικού συστήματος που έτσι κι αλλιώς το βιώνουν κάθε ημέρα και μάλιστα, η πολιτική εξέγερση στη Τυνησία τους γαργαλάει υποχθόνια.
Οι όροι για την αλλαγή του πολιτικού ‘παραδείγματος’ δεν έχουν από ότι φαίνεται διαμορφωθεί κι όταν αυτό συμβεί ελάχιστα από τις σημερινές αναλύσεις θα ισχύουν μάλλον.
Οπότε εκείνο που μένει είναι η εγρήγορση, η συμμετοχή στα δρώμενα στο χώρο του καθενός και η συζήτηση-αναζήτηση.
@Ερμόλαε
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αυτό το τελευταίο, την εγρήγορση και την συζήτηση αναζήτηση εμπεριέχεται και το σημάδι της ενημέρωσης.
Δηλαδή, όπως θα παρατηρείς, δεν προτείνω κάποια λύση καθότι πολύ μικρός μπροστά στις ανάγκες του προβλήματος. Από την άλλη όμως, πρέπει με την παράλληλη δραστηριοποίησή μας στα του χώρου μας, να προστίθεται μια διαρκής εκτίμηση του περιβάλλοντος όσο το δυνατόν μακριά από τα θολά γυαλιά πνευματικής οράσεως των ΜΜΕ.
Και στο κάτω- κάτω να μοιραζόμαστε κάτι που έχει νόημα. Στην προκειμένη κάποιες "προτάσεις" σχηματοποιημένες και όχι φληναφήματα "ρεαλιστών" ούτε συνθήματα ηλιθίων. Έτσι, για εξοικείωση με όρους αλλαγής και δημιουργίας εσωτερικών και συλλογικών μηχανισμών που θα υποδεχτούν το διαμορφωθέν, όταν αυτό γίνει.
Γιατί όπως βλέπεις ο κόσμος έχει καλές προθέσεις αλλά πέφτει θύμα των «δυσκολιών της αλλαγής», όπως γράφεις σε ανάρτησή σου και τελικά δεν είναι άκακος.
@ dp
Αν ξέχναγες το παρελθόν των κύριων θιασωτών της Σπίθας, άλλαζες κόκκινες λέξεις όπως «αντιλαϊκά», «ανυπακοή» με πιο συμβατικές και ήπιες λέξεις την Διακήρυξή τους και έβαφες μαύρη τη μπροσούρα της, θα μπορούσε να είναι κείμενο μη αριστερίζων. Γιατί μιλά για τα αυτονόητα.
Για τα της Σεισάχθειας, δεν μπορώ να πω το ίδιο. Μου σηκώθηκε η τρίχα διαβάζοντάς το. Μαθημένος αλλιώς.
Για το τρίτο, πρόταση Ευρωπαϊκή και μετάθεσης των προβλημάτων σε άλλη χρονική στιγμή του μέλλοντος.
@Δίστομο
Δεν μπορώ ακόμη δεχθώ τα λόγια του ΥΠΕΞ των Γερμανών. Θα μπορούσε να ήταν σημείο σεναρίου επιθεώρησης.
Deite afto to video:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=pd6iy7O9DEI